Je kunt hier complete (digitaal gefilterde) platen beluisteren uit mijn persoonlijke 78-toerenplaten collectie. Klik op een platenlabel om naar een individueel nummer te luisteren.

Klik hier om achter elkaar naar alle 5 nummers van deze etage te luisteren in onderstaande volgorde.

Klik hier om naar alle platen uit het hele Pakhuis te luisteren in de volgorde waarin ze vermeld staan. (opnames van monologen zijn in deze speellijst weggelaten).

The B.B.C. Dance Orchestra, Directed by Henry Hall, with vocal chorus - Columbia CA 15524 - FB 1288

Opgenomen in Londen, 7 januari 1936. Het was niet moeilijk om weer een Britse danceband plaat uit te kiezen voor deze etage; de titel van dit pakkende liedje is de nachtmerrie van iedere 78-toerenplaten verzamelaar! Leuk hoe in het nummer het geluid van een ‘hangende’ naald in de groeve van een kapotte plaat geïmiteerd wordt. In 1932 werd Henry Robert Hall (2 mei 1898, Peckham, Londen) in één klap een nationaal figuur toen hij werd uitverkoren de plaats in te nemen van Jack Payne als leider van het BBC Dance Orchestra. Met zijn bescheidenheid en bewezen muzikaliteit, leidde hij het orkest tot nog grotere populariteit dan voorheen. Hall studeerde in zijn jeugd piano, trompet en harmonieleer aan de Trinity School of Music. Begin 1948 ontbond hij het BBC Dance orchestra om zich te concentreren op zijn entertainment agency. Hij stierf op 28 oktober 1989 in Eastbourne, Sussex.
Dit was één van zijn meest populaire uitgaven. Het werd oorspronkelijk geschreven in 1908 en Jimmy Kennedy schreef er later de tekst bij. Er werden meer dan een miljoen exemplaren van verkocht en het werd jarenlang gebruikt als testplaat door BBC geluidstechnici, omdat het zo’n wijd toonbereik omvat – van xylofoon tot bassaxofoon. Het arrangement was van Bert Read, de pianist, en het werd gezongen door baritonsaxofonist Dan Donovan. Er waren meer British dance band versies van dit nummer, o.m. door Roy Fox en Jack Payne.

por La Orquesta Demon's Jazz - HMV (Disco "Gramófono") - 2-260776 - AE 2626

De prachtige stad Sevilla in Andalusië, in het zuiden van Spanje, is natuurlijk bekend door zijn flamenco. In het begin van de 20e eeuw reisde de jazz de wereld rond, en bereikte zo ook Zuid Europa. Maar het werd niet overal zonder cynisme ontvangen, zoals uit deze plaat blijkt. Ik kreeg de plaat cadeau van mijn goede vriendin Mercedes Ordeig y Olazábal. Ze kocht hem in de Ribera de Curtidores, het oude district in het hart van Madrid.
Ze legt uit: “In Spanje kennen we de ‘Zarzuela’, een soort operette. Het is een combinatie van mooi gezang en spraak, en over het algemeen wordt er een verhaal met een happy end verteld. Soms met komische karakters, zoals de komische tenor in dit nummer, die op de gebruikelijke plagerige manier zingt en zijn kritische wijsheden op het onderwerp loslaat. In het nummer wordt een Engelsman, die een hommage over Sevilla schreef, geïmiteerd en belachelijk gemaakt. Ze lachen om hem omdat ze eigenlijk om alles lachen! Maar tegelijkertijd zijn ze trots op hun Sevilliaanse ‘salero’, hun ‘zout uit het zoutvaatje’! De vertaling van het nummer was behoorlijk lastig omdat de zanger wil laten horen hoe hij lacht om de Engelsman, door hem na te doen met een grappige gekke stem.”
Ik heb nog geen verdere gegevens kunnen vinden over deze plaat en La Orquesta Demon's Jazz. iedere informatie stel ik zeer op prijs! Klik hier voor de tekst en de vertaling van het nummer..

Louis Jordan and his Tympany Five - Decca L 3204 - BM 03545

Opgenomen in Los Angeles, 4 oktober 1943. Deze plaat dateert uit de tijd nadat Amerika bij de Tweede Wereldoorlog betrokken was geraakt. Het is een typisch uitbundig Jordan nummer, maar geeft tevens uiting aan de irritatie van de GI’s vanwege de opofferingen die ze zich moesten getroosten voor de oorlog. En daarmee bedoelde Jordan, de man van de dubbele bodem, niet alleen het voedsel dat op rantsoen was (klik hier voor de tekst). Louis Thomas Jordan werd geboren op 8 juli 1908 in Brinkley, Arkansas, VS. Jordan toerde als saxofonist en zanger al in zijn tienerjaren met de Rabbit Foot Minstrels, als begeleiding van klassieke blues zangeressen als Ma Rainey, Ida Cox en Bessie Smith. In de jaren ’30 speelde hij in New York in de bands van o.a. Louis Armstrong en Chick Webb. In 1938 vormde hij zijn eerste eigen combo dat hij vanaf 1939 de Tympany Five noemde. Jordan presenteerde zichzelf als een dolle muzikale komiek met een slim lijntje naar humoristische jive. Daarbij volgde hij als basisritme een zgn. Shuffle Boogie; of zoals hij het zelf zei, hij "made the blues jump". Gedurende de Tweede Wereldoorlog had hij bescheiden succes met zijn Decca opnames. Maar na de oorlog brak het succes pas echt los met een lange serie van million-sellers, die hem de bijnaam “King of the Jukebox” opleverde. Zijn stijl stond bekend als "jump blues" of "jumpin' jive", en het vormde de voorbode van de rhythm & blues en rock & roll van de jaren '50. Toen de rock & roll arriveerde was het gedaan met Jordans roem. De nieuwe generatie wilde ‘snel en hard’, en niet ‘glad en ironisch’. Hij stierf aan een hartaanval op 4 februari 1975 in Los Angeles. In 1990 beleefde de musical “Five Guys Named Moe” z'n première, bestaande uit ‘music written or originally performed by Louis Jordan’. Vier jaar later was het de langstlopende musical ooit in het Lyric Theatre in Londen.

Gelezen door H.M. Koningin Juliana - Philips AA 99500.1 H - P 99500 H

Opgenomen in 1950. Met het recente overlijden van Prinses Juliana, op 20 maart 2004, hadden veel Nederlanders het gevoel een moeder verloren te hebben. Een goede aanleiding om nog eens naar haar stem te luisteren. Ze werd geboren op 30 april 1909, trouwde Bernhard van Lippe-Biesterfeld, Duits diplomaat en zakenman in 1937, en samen kregen ze 4 dochters: Beatrix (1938), Irene (1939), Margriet (1943) en Christina (1947). De installatie van Juliana als koningin van Nederland vond plaats op 6 september 1948 in de Nieuwe Kerk op de Dam in Amsterdam. Twee jaar later nam de jonge koningin dit Kerstevangelie op, waarvan de baten naar verschillende goede doelen gingen. Koningin Juliana had met veel problemen te kampen, zowel in haar persoonlijke als professionele leven. In 1980 trad zij op haar 71ste verjaardag af, ten gunste van haar dochter Beatrix. Haar visies ten aanzien van zaken zoals de wapenwedloop, de doodstraf, het milieu en sociale gerechtigheid, waren in grote mate in overeenstemming met die van een samenleving waar vele Nederlanders zich in konden herkennen. Na haar aftreden trok Juliana zich zoveel mogelijk terug uit de openbaarheid. Haar latere jaren waren niet vrij van persoonlijk verdriet; zo waren er ziekte en scheidingen in de familie en sterfgevallen in haar directe vriendenkring. Hoewel ze als hoofd van staat van haar land hield, was ze ook diep overtuigd van de fundamentele gelijkheid van de mensheid. En ze geloofde heilig in het bestaan van iets veel hogers dan haar eigen aardse troon. (zie ook de plaat van Hannes op de 1ste verdieping van mijn pakhuis)

Comedian Harmonists - Gesangs-Quintett, Im Deutsch m. Klavier - HMV 60-1420 - E.G.2204

Opgenomen in Berlijn, 19 januari 1931.
De muziek van de Comedian Harmonists is werkelijk oorstrelend mooi en knap. In het begin van 1928 kwamen 5 jonge mannen in Berlijn voor de eerste keer bij elkaar voor hun eerste poging om als de Amerikaanse “Revellers” te zingen. De 21-jarige Harry Frommermann was de initiator. Het geluid van de 5 zangers en de pianist was uniek. Het was de combinatie van het arrangeertalent van Frommermann en pianist Erwin Bootz die ook componeerde, de onvervangbare 1e tenor Ari Leschnikoff, de bas Robert Biberti, de gebalanceerde andere stemmen, hun humor en hun charme. De echte start van hun internationale carrière vond in 1929/30 plaats in Leipzig. Ze werden snel uiterst succesvol, zowel artistiek als financieel. Op het toppunt van hun succes verboden de Nazi’s het ensemble op te treden en zelfs te componeren, vanwege de Joodse leden Frommermann, Collin en Cycowski. Ze emigreerden, en door het reizen door verschillende landen en zelfs continenten, verspreidde hun roem zich verder, tot de ontbinding van de groep in 1941 in de Verenigde Staten. Klik hier voor de tekst van het nummer (geschreven door Johannes Brandt).